Potwierdzone przewlekłe zapalenie błony śluzowej jelita grubego (w zależności od przyczyny) leczone jest najczęściej zachowawczo. W przebiegu zapaleń nieswoistych jelit jest to farmakoterapia z zastosowaniem sterydów oraz sulfasalazyny i/lub mesalazyny o działaniu przeciwzapalnym.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) to choroba dająca bardzo niespecyficzne objawy, trudna do zdiagnozowania. Statystyki pokazują, że w Polsce może być już kilkadziesiąt tysięcy chorych na wrzodziejące zapalenia jelita grubego. Jakie są objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego? Jak przebiega leczenie tej choroby? Spis treściWrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG): przyczynyWrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG): przebiegWrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG): leczenie Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) to choroba w której przebiegu biegunka może trwać wiele dni, powodować znaczne odwodnienie i utratę krwi, wyłącza więc z normalnego życia. Istotą choroby jest przewlekłe zapalenie błony śluzowej jelita grubego. Proces zapalny rozpoczyna się w odbytnicy, rozszerza się na esicę, a z czasem może objąć całe jelito. Najczęściej objawy choroby pojawiają się po raz pierwszy przed czterdziestką. Czy badania gastrologiczne są bolesne? Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG): przyczyny Przyczyny wrzodziejącego zapalenie jelita grubego, zaliczanego do chorób autoimmunologicznych, są wciąż nieznane. Wiemy natomiast, że rozwojowi schorzenia sprzyjają predyspozycje genetyczne (często występuje rodzinnie) oraz dieta, infekcje jelit, nieprawidłowy skład ich flory bakteryjnej. Największe jednak znaczenie przypisuje się zaburzeniom układu immunologicznego. Z niewiadomych przyczyn reaguje on na czynniki, które są obojętne dla zdrowego organizmu (np. bakterie niepatogenne, pokarmy). Ta nadmierna odpowiedź immunologiczna wyzwala niekontrolowany proces zapalny, który prowadzi do uszkodzeń błony śluzowej jelita grubego, tworzenia się krwawiących nadżerek, owrzodzeń, tzw. brukowania błony śluzowej, usztywnienia ścian ze spłaszczeniem fałd, pseudopolipów (w odróżnieniu od polipów gruczołowych nie są zmianami przedrakowymi). Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG): przebieg Wrzodziejące zapalenie jelita grubego niejednokrotnie ma łagodny przebieg, z długimi okresami remisji. Zdarza się, że objawy powracają tylko raz, dwa razy w roku, a nawet raz na kilka lat. Bywa jednak i tak, że nawroty są częste, a zaostrzenia tak ciężkie, że konieczna jest hospitalizacja. Dominującym objawem są biegunki z domieszką krwi i śluzu, uczucie naglącego parcia. Są szczególnie uciążliwe, bo chorzy mogą mieć nawet ponad 20 wypróżnień na dobę. Objawowi temu towarzyszą: bóle brzucha, utrata apetytu. Rzadziej występują inne symptomy: stany podgorączkowe, gorączka, chudnięcie. Niedożywienie pojawia się sporadycznie, ponieważ większość składników odżywczych wchłaniana jest w jelicie cienkim, którego choroba nie obejmuje. Konsekwencjami WZJG są: chudnięcie, osłabienie, anemia z powodu niedoboru żelaza i utraty krwi, bóle i obrzęki stawów, kamica nerkowa, osteoporoza, czasami zmiany skórne (rumień guzowaty, wrzodziejące zapalenie skóry). Ciężkim powikłaniem choroby jest rozdęcie okrężnicy, któremu towarzyszy gorączka, zaburzenia świadomości, obniżenie ciśnienia tętniczego. Zagraża perforacją jelita, a odległym następstwem bywa rak jelita grubego. Badania wyjaśnią wątpliwości Objawy kliniczne nie są specyficzne, dlatego też przeprowadza się badania laboratoryjne kału (na obecność krwi utajonej, bakterii i pasożytów) i krwi (OB, CRP, obecność przeciwciał specyficznych dla zapalenia jelit o podłożu autoimmunologicznym). Pomocne może być także USG i badania radiologiczne, ale największe znaczenie diagnostyczne ma kolonoskopia z biopsją. Wykrywa charakterystyczne dla choroby zmiany: nacieki zapalne, nadżerki, owrzodzenia, wygładzenie fałd błony śluzowej oraz nieprzedrakowe pseudopolipy. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG): leczenie Celem leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego jest uzyskanie remisji, utrzymanie jej przez jak najdłuższy czas i zapobieganie konsekwencjom choroby. W terapii stosuje się preparaty głównie z trzech grup. Pierwszą stanowią aminosalicylany. Podaje się je nie tylko w okresie rzutu, ale i remisji, bo wydłużają okres bezobjawowego przebiegu WZJG. Przewlekłe stosowanie aminosalicylanów w dawkach podtrzymujących stanowi rodzaj chemoprewencji – zabezpiecza przed procesem nowotworzenia, bowiem po 20 latach trwania choroby wrasta możliwość procesów nowotworowych w obrębie jelita grubego objętego chorobą. Leki te są jednak zbyt słabe w przypadku ciężkich zaostrzeń choroby. Wówczas sięga się po glikokorykosteroidy, które silniej hamują proces zapalny. Podaje się je krótko, w czasie rzutów WZJG, ponieważ mają liczne działania uboczne. Natomiast nawet przez kilka lat stosuje się leki immunosupresyjne. Tłumią nadreaktywność układu immunologicznego, zapobiegają więc nawrotom choroby. Uzupełnieniem terapii są witaminy i minerały (pacjent może mieć ich niedobory), kwasy omega-3 (działają przeciwzapalnie) oraz probiotyki i prebiotyki, normalizujące florę bakteryjną jelit. Rekomendacje zalecają jednak, by dbając o mikrobiotę jelitową rozważnie stosować probiotyki i wybierać szczepy przebadane pod względem skuteczności i bezpieczeństwa1. W przypadku tych pacjentów, u których terapia standardowa zawodzi, często ostatnią deską ratunku jest leczenie biologiczne. Jak wykazały badania, powodują szybkie ustąpienie objawów i gojenie się błony śluzowej jelita grubego. Jeden z nich jest refundowany przez NFZ w ramach tzw. programów lekowych (leczenie prowadzą tylko wyspecjalizowane ośrodki). Zarezerwowany jest dla najcięższych postaci WZJG. Jest ogromną szansą dla chorych, którym nie pomaga standardowe leczenie. Może ich uchronić przed kolektomią, okaleczającą operacją, polegającą na usunięciu części lub całości jelita grubego. Wiążą się z nią liczne powikłania, wymuszające powtórne zabiegi chirurgiczne (ropnie, zapalenia wewnętrznego zbiornika na kał, nieszczelne zespolenie tego zbiornika z odbytem i w efekcie zapalenia otrzewnej, wyłonienie stomii, problemy z płodnością). Sprawdź, co wiesz o mikrobiocie jelitowej Pytanie 1 z 5 Jaką rolę pełnią dobroczynne bakterie? powodują tycie wpływają na odpowiednie nawodnienie organizmu wspierają pracę jelit Jolanta Dyjecińska - artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" | Konsultacja: Piotr Jakub Pniewski, koordynator ds. gastroenterologii i endoskopii, Centrum Medyczne ENEL-MED
Powodem bólu brzucha z lewej strony może być zespół jelita drażliwego, perforacja oraz niedokrwienie lub niedrożność jelit, a także zapalenie w ich obrębie, w tym choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Ból nie do zniesienia towarzyszy zapaleniu wyrostka robaczkowego umiejscowionemu nietypowo, guzom i
Dziś jest:Wtorek, 2 sierpnia 2022, Imieniny: Euzebiusza, Gustawa Witaj na - forum medyczne portalu Możesz tu poszukać porady lekarza, laryngologa, ginegkologa, stomatologa, neurologa, bądź innego specjalisty, porozmawiać o chorobach, lekach, zdrowiu, znaleźdź odpowiednią dietę. Zapraszamy do dyskusji na tematy zdrowia i urody na forum medycznym Gastrolog forum Znajdujesz się w: » Forum » Lekarze i specjaliści » Gastrolog » Przewlekłe zapalenie jelita grubego a praca zmianowa. Forum Witaj na forum gastrologicznym! Na poniższym forum znajdziesz porady i informacje forumowiczów na tematy gastrologiczne - układu pokarmowego. Uzyskasz informacje na temat schorzeń przełyku, żołądka, jelita, odbytu, gruczołów trawiennych, wątroby, trzustki, itd. Zadawaj pytania i szukaj odpowiedzi u gastrologa. Zapraszamy do korzystania z forum! 2013-08-05 11:34Przewlekłe zapalenie jelita grubego a praca dwa lata temu miałem mocne bule brzucha, wzdęcia, biegunki itp. Porobiłem wszystkie badania (Gastroskopia, USG, Kolonoskopia). Lekarze stwierdzili - Przewlekłe zapalenie jelita grubego, polipy woreczka żółciowego (trzy - około 1cm) oraz zapalenie żołądka. Objawy na dłuższy czas minęły, stosowałem dietę, po 18 godzinie nie jadłem. Problem polega na tym że w pracy wrzucili mnie na system zmianowy i po dwóch miesiącach ponownie pojawiły się dolegliwości. Bywa tak że brzuch potrafi boleć przez dwa tygodnie. Czy może to być spowodowane pracą zmianową? Jeżeli tak to jaki lekarz może mi w razie czego wydać przeciwwskazanie na pracę zmianową? Dodam że w firmie tylko 2% robi na zmiany. Dziękuję.
Skórne objawy chorych jelit – piodermia zgorzelinowa. Schorzenie znane jako piodermia zgorzelinowa ma postać bolesnych zapalnych owrzodzeń (krost i czerwonych guzków), które pojawiają się z reguły na nogach, ale też w innych miejscach na ciele. Mogą utrzymywać się miesiącami lub latami, a po ustąpieniu pozostawiają po sobie blizny.
Pośpiech, ciągły stres, brak aktywności fizycznej nie sprzyjają naszemu zdrowiu. Często u osób, na które długotrwale działają te czynniki, pojawiają się różne choroby, np. zapalenie jelita grubego. Pojawiające się objawy tej choroby to ból brzucha, wzdęcia, biegunka lub zaparcia. W takim przypadku najlepiej wybrać się do gastrologa, aby dokładnie zdiagnozował istniejącą chorobę. Oprócz odpowiedniego leczenia farmakologicznego, pomocna jest także dieta w chorobie jelita grubego. Zobacz film: "Wirtualna Poradnia: Dieta a rak jelita" 1. Zalecenia diety w chorobie jelita grubego Zapalenie jelita grubego to inaczej zespół jelita nadwrażliwego. Polega ono na tym, iż po jedzeniu jelita kurczą się mocniej i częściej niż normalnie. To powoduje pojawienie się niezbyt przyjemnych objawów. Są to wzdęcia, bóle brzucha, biegunka lub zaparcia, nudności i wymioty, czasami uczucie pełności w żołądku. Objawy nasilają się podczas stresu, nigdy jednak nie występują w trakcie snu, gdyż w tym czasie jesteśmy zrelaksowani i wypoczęci. Dieta dla osób cierpiących na zapalenie jelita grubego jest bardzo ważna w trakcie leczenia. Powinna to być dieta lekkostrawna, a więc pozbawiona potraw ciężkostrawnych, tj. przygotowywanych na gorącym tłuszczu, ostro przyprawionych. Należy unikać tłustych mięs, wędlin, wieprzowiny, dziczyzny, wołowiny, gęsi, kaczek. Warto także ograniczyć spożywanie dużej ilości kawy, mocnej herbaty, alkoholu, tytoniu i innych używek. Działają one bowiem na przewód pokarmowy i mogą nasilać objawy choroby. Posiłki powinny być jedzone regularnie, 3-4 razy dziennie, w spokoju, na siedząco. 2. Co jeść w diecie na chorobę jelita grubego? Dokładne zalecenia co do spożywanych pokarmów w diecie na zapalenie jelita grubego są różne, w zależności od pojawiających się objawów u chorego. Jeżeli pojawiają się bóle brzucha i wzdęcia, zalecane są: pszenne pieczywo, chude potrawy, najlepiej przygotowane w procesie gotowania. Do picia należy przyjmować herbatki ziołowe wspomagające trawienie, np. herbatka z liści bazylii czy herbatka miętowa. Do diety warto włączyć również świeże zioła, takie jak bazylia, tymianek, mięta, koper, natka pietruszki. Gdy w przebiegu choroby występuje biegunka, warto w diecie stosować pszenne pieczywo, sucharki, bułki grahamki, kasze: kukurydzianą, krakowską, mannę, perłową, ryż i gotowane ziemniaki. Do potraw jako dodatek – gotowane: marchewka, pietruszka, seler albo sałata lub cykoria. Warto wzbogacić dietę o naturalne jogurty oraz kefiry. Do picia zaleca się napary ziołowe, np. napar z suszonych czerwonych jagód. Dopuszczalne są także: czerwone wino, galaretki, kisiele czy kakao na wodzie. W przypadku, gdy dokuczającymi objawami są zaparcia i kurczowe bóle jelit, dieta powinna zawierać pieczywo razowe i mieszane, makaron razowy, grube kasze, jak kasza gryczana, pęczak czy jęczmienna, płatki zbożowe, otręby pszenne. Posiłki powinny być bogate w surowe warzywa, takie jak sałata, pomidory, cykoria, marchewka, pietruszka, seler, buraki czerwone i papryka. Można również przyjmować suszone owoce, np. śliwki, morele, rodzynki. Do picia zaleca się przede wszystkim duże ilości wody mineralnej niegazowanej, kompoty z suszonych owoców, buliony warzywne lub herbatki ziołowe z mięty, pokrzywy, rumianku lub kopru. polecamy
Do zapalenia błony śluzowej przełyku, czyli najbardziej wewnętrznej warstwy jego ściany, dochodzi zwykle w okolicy połączenia przełyku z żołądkiem. Lokalizacja zmian może niekiedy sugerować przyczynę, która wywołała zapalenie. Sam przełyk jest połączeniem między jamą ustną a żołądkiem i nie spełnia funkcji trawienia
Mam kolejny, chyba 4 raz od sierpnia ,stan zapalny uchyłków jelita grubego .Od sierpnia przyjmowałam stale Asamax 500 3 lub2razy dziennie .W ostrej fazie antybitotyk i zlecił tylko zwiększenie dawki Asamax przez 3 doby -bo temp. nie była tak wysoka jak uprzednio .jednak bardzo źle się czuję .Mam ciągle ból w lewym podbrzuszu,mimo brania : No-spy i Espułmisanu oraz chwilę mam dreszcze,temp. 37,2 A w poniedziałek do pracy- nie mam siły! KOBIETA, 58 LAT ponad rok temu Endoskopia tradycyjna a nowoczesna Lekarz Marcin Radkowska przedstawia różnice między endoskopią tradycyjna a nowoczesną. Endoskopia jest to badanie, które służy ocenie stanu narządów wewnętrznych. Witam, Uchyłkowatość jelita to schorzenie polegające na tworzeniu się uchyłków czy niewielkich wypukłych kieszonek w ścianie jelita grubego. Ich powstawaniu sprzyja przede wszystkim dieta niskobłonnikowa, gdyż kał formowany przy jej spożywaniu bardziej naciska na ściany jelita, wypychając je na zewnątrz, zamiast przesuwać się w dół przewodu pokarmowego. Dodatkowo tak powstałe uchyłki nie znikają, także uchyłkowatości jelita nie można wyleczyć, jeśli nie zmieni się tryb żywienia może ono pojawiać się cyklicznie (zapalenie uchyłków jelita połączone z infekcją). Obecnie jest Pani w okresie zapalenia (stąd bóle brzucha zazwyczaj w dolnej części i stan podgorączkowy) dlatego powinna wyeliminować Pani wszystkie produkty bogate w błonnik (pełnoziarniste produkty, warzywa). Po ustąpieniu objawów powinna wprowadzić Pani dietę bogatobłonnikową ze zwiększoną ilością płynów (najlepiej wody). Co powinno zmniejszyć nasilenie objawów uchyłkowatości poprzez redukcję ciśnienia wewnątrz przewodu pokarmowego. Pozdrawiam, mgr dietetyk Aleksandra Erdmann 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Choroba uchyłków jelita grubego a odpowiednia dieta – odpowiada Pawe Żmuda-Trzebiatowski Wyleczone stany zapalne uchyłków jelita grubego wskazaniem do zabiegu wycięcia części jelita – odpowiada Lek. Rafał Gryszkiewicz Usunięcie części jelita grubego i dieta – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt Czy choroba uchyłków jelita grubego pojawia się po lewej stronie brzucha? – odpowiada Prof. dr hab. Jarosław Leszczyszyn Ból dołu brzucha a stan po usunięciu pęcherzyka żółciowego, zapaleniu otrzewnej i wykryciu uchyłków jelita grubego – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Jedzenie kaszy jaglanej przy zapaleniu uchyłków jelita grubego – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Dieta przy uchyłkach jelita – odpowiada Małgorzata Gajewczyk Stany zapalne jelita grubego w kolonoskopii – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt Co oznaczają bóle brzucha przy uchyłkach jelita? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Uchyłki jelita grubego, powiększona śledziona i przepuklina u 38-letniej kobiety – odpowiada Dr n. med. Wojciech Kawiorski artykuły
Zapalenie żołądka. Witam serdecznie.Mam następujące objawy kłucie z lewej strony brzucha na wysokości żeber,żółty nalot na języku,gorzki posmak w ustach,nieraz pobolewanie z prawej strony brzucha,zgagę.Miałem gastroskopię wykazała helico bakter,zapalenie żołądka i nadżerkę.Bakteria tępiono dwa razy po dwa tygodnie.
Częste bóle brzucha, nawracające biegunki i zaparcia, a także ogólne osłabienie organizmu to symptomy, których nie wolno lekceważyć. Należy zgłosić się z nimi do lekarza, który zleci badania, mające na celu wykrycie przyczyny takich problemów zdrowotnych. Jedną z prawdopodobnych przyczyn chronicznego bólu brzucha jest przewlekłe nieswoiste zapalenie jelit. Czym ono jest, jak się je diagnozuje i jak leczy? Przewlekłe nieswoiste zapalenie jelit – co to jest? Przewlekłe nieswoiste zapalenie jelit to zespół chorób układu pokarmowego na odcinku jelita grubego i cienkiego. Dwiema najczęściej występującymi chorobami, zaliczającymi się do zespołu nieswoistego zapalenia jelit, są choroba Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego. U każdego pacjenta objawy nieswoistego zapalenia jelit mogą nieco się różnić, przede wszystkim stopniem nasilenia i częstotliwością występowania. O zespole tym mogą informować takie, objawy, jak bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, zaparcia, a także krew w kale, gorączka, nagła utrata wagi czy pogorszenie samopoczucia i odporności. U pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego dominującymi objawami są biegunki, z kolei osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna równie często uskarżają się na bóle brzucha i gorączkę. Przewlekłe nieswoiste zapalenie jelit diagnozowane jest na podstawie pogłębionego wywiadu lekarskiego oraz badania endoskopowego. W zależności od zaleceń lekarza może to być gastroskopia, kolonoskopia lub oba te badania. Podczas ich wykonywania lekarz bez cienia wątpliwości diagnozuje chorobę na podstawie zmian chorobowych w układzie pokarmowym. Leczenie przewlekłego nieswoistego zapalenia jelit Leczenie nieswoistego zapalenia jelit ogranicza się wyłącznie na leczeniu objawowym. Ponieważ nie są znane przyczyny chorób, należących do zespołu nieswoistego zapalenia jelit, nie jest możliwe skuteczne, całkowite wyleczenie choroby. Obecnie leczenie nieswoistego zapalenia jelit opiera się na stosowaniu indywidualnie dobranej terapii. Pacjent musi być pod stałą kontrolą lekarską, by specjalista mógł na bieżąco dobierać dawki leków, a także zmieniać, dostosowując terapię do aktualnego stanu zdrowia pacjenta. W leczeniu nieswoistego zapalenia jelit kluczowa jest także dieta. Ta powinna być rozpisana przez dietetyka klinicznego, a pacjent powinien ściśle jej przestrzegać. Dzięki diecie chora osoba w znacznie mniejszym stopniu odczuwa dolegliwości, nawet po zmniejszeniu dawkowania leku. W leczeniu przewlekłego nieswoistego zapalenia jelit niezwykle ważne jest nieustanne dostosowywanie terapii do aktualnych potrzeb oraz konsekwentne stosowanie diety przez pacjenta. Dzięki tym działaniom komfort życia znacząco się poprawia, a pacjent może wrócić do swoich obowiązków zawodowych. Artykuł powstał we współpracy z H-T. Centrum Medyczne. Fot. Shutterstock.
Przewlekłe zmęczenie, kłopoty ze snem, zaburzenia koncentracji; Bóle mięśni i stawów, przewlekły katar, zapalenie zatok, zmiany masy ciała, bóle głowy; Markerem zespołu jelita przesiąkliwego jest zonulina. Jest to białko, którego obecność w kale świadczy o rozszczelnieniu bariery jelitowej.
Zdrowe zakupy Spis treści 1. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego - objawy, przyczyny i leczenie To jedna z 2 najczęściej występujących postaci nieswoistego zapalenia jelit (ang. inflammatory bowel diseases, IBD), powodująca stan zapalny i owrzodzenie okrężnicy (największej części jelita grubego) oraz odbytnicy. Jej przyczyny nie zostały do końca poznane - najpewniej składają się na nie czynniki genetyczne, środowiskowe i immunologiczne, a być może również zaburzenia równowagi wolnorodnikowej. Chorobie mogą towarzyszyć w zasadzie wszystkie dolegliwości typowe dla innych schorzeń układu pokarmowego (stąd w diagnostyce istotne jest wykluczenie chorób zakaźnych i nowotworowych), ale najbardziej charakterystyczne są przewlekłe, nawracające biegunki oraz niedokrwistość1. Wrzodziejące zapalenie jelit nawet u połowy pacjentów daje również mniej oczywiste objawy pozajelitowe, do których należą obwodowe zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie kręgosłupa, rumień guzowaty i zmiany okołoodbytnicze2. Rozpoznanie stwierdza się na podstawie obecności krwi w stolcu oraz kolonoskopii. Niestety tradycyjne metody leczenia (farmakologia i zabiegi chirurgiczne - usunięcie chorej części jelita) nawet u 40-60% pacjentów okazują się nieskuteczne i nie powodują zmniejszenia objawów3. 2. Choroba Leśniowskiego-Crohna - jakie daje objawy i jak diagnozować? To druga postać nieswoistego zapalenia jelit o równie niejasnej etiologii, wiązana jednak bardziej z nieprawidłowościami mikroflory jelitowej i układu immunologicznego oraz obniżeniem szczelności bariery nabłonkowej śluzówki jelita. Do jej najczęstszych objawów należą ból brzucha, utrata masy ciała (niedowaga) i cechy stanu zapalnego (zwłaszcza gorączka)4. Mogą pojawić się także osłabienie, biegunka i objawy pozajelitowe, tak jak w przypadku WZJG. Jednak w odróżnieniu od niej choroba Crohna może zaatakować właściwie każdy odcinek układu pokarmowego - od przełyku po odbyt - ale najczęściej lokalizuje się w jelicie krętym. Charakterystycznym, choć pojawiającym się rzadko objawem jest ból, który narasta podczas oddawania moczu, a mija tuż przed jego końcem. W diagnostyce należy wykluczyć przede wszystkim WZJG (jeśli zaatakowane zostało jelito grube), przewlekłe zapalenie trzustki, celiakię oraz chorobę Whipple'a5. 3. Uchyłki jelita grubego - za mało błonnika w diecie Mówiąc najprościej, to "kieszonki" o cienkich ściankach i średnicy ok. 1 cm, powstałe z błony śluzowej i podśluzowej, które uwypuklają się na zewnątrz okrężnicy. Zwykle są efektem błędów żywieniowych, np. diety ubogoresztkowej - pokarm tego rodzaju słabo wypełnia jelito, zwiększa w nim ciśnienie i powoduje pogrubienie jego ścian. Uchyłki pojawiają się nawet u 50% pacjentów po 60. a większość z nich nie odczuwa w związku z tym żadnych dolegliwości. Problem stanowi jednak pojawienie się stanu zapalnego, któremu towarzyszą bóle brzucha (szczególnie w lewym dole biodrowym) oraz zmiana rytmu wypróżnień lub wyglądu stolca, a czasem nawet krwawe biegunki. Wówczas rozpoznaje się chorobę uchyłkową okrężnicy. W skrajnych przypadkach mogą pojawić się jej poważne powikłania, takie jak ropień, krwawienie, przetoka, ropne lub kałowe zapalenie otrzewnej, perforacja (pęknięcie), zrostowa niedrożność lub zwężenie jelita7. Co prawda nawet 80% krwotoków z uchyłków zatrzymuje się samoistnie, jednak u wielu chorych konieczne jest przetoczenie krwi, pilna kolonoskopia lub operacja. By temu zapobiec, niezbędna jest trwała zmiana nawyków żywieniowych. 4. Zespół jelita drażliwego (IBS) a SIBO Choroba zwana również nadwrażliwością jelita to czynnościowe zaburzenie układu pokarmowego, objawiające się zwykle bólami brzucha, zaburzeniami rytmu wypróżnień, nadwrażliwością trzewną, a nawet zaburzeniami układu autonomicznego8. Często towarzyszy mu uczucie wzdęcia lub pełności po posiłku, a przykre dolegliwości wzmagają się w sytuacjach stresowych. Postawienie diagnozy jest jednak możliwe dopiero wówczas, gdy przez ostatnie 3 miesiące pojawiał się ból lub dyskomfort w jamie brzusznej trwający co najmniej 3 dni w miesiącu i towarzyszyły mu co najmniej 2 z poniższych objawów: zmniejszenie lub ustąpienie dolegliwości po wypróżnieniu, pojawienie się objawów ze zmianą częstości wypróżnień, początek dolegliwości wiążący się ze zmianą wyglądu stolca9. Choć również w tym przypadku pierwotna przyczyna choroby nie jest znana, prawdopodobnie IBS ma bezpośredni związek z nadmiernym rozrostem flory bakteryjnej w jelicie cienkim (ang. small intestinal bacterial overgrowth syndrom - SIBO). Badacze spierają się jednak, która z tych chorób ma charakter pierwotny, a która wtórny. 5. Choroba Whipple'a - jak zdiagnozować? To schorzenie, znane również jako lipodystrofia jelitowa, oznacza układową infekcję wywoływaną przez bakterię Tropheryma whipplei. Może zająć układ pokarmowy, krążenia lub ośrodkowy układ nerwowy, a dolegliwości pozajelitowe (najczęściej ze strony stawów) czasem o kilka lat wyprzedzają brzuszne, opóźniając rozpoznanie14. Występuje bardzo rzadko (na całym świecie ok. 30 nowych zachorowań każdego roku), a jej objawy kliniczne nie różnią się od choroby Leśniowskiego-Crohna. Dlatego do zdiagnozowania niezbędne jest pobranie wycinka jelita cienkiego (biopsja) i odpowiednie jego wybarwienie, które umożliwia identyfikację bakterii. 6. Zespół przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego (SIBO) - jakie daje objawy? O SIBO (ang. small intestinal bacterial overgrowth syndrom) mówimy wówczas, gdy ilość bakterii w jelicie cienkim wzrośnie do 105 na 1 g lub 1 ml treści jelitowej10. Dochodzi wówczas do zaburzenia wchłaniania tłuszczów i rozpuszczalnych w nich witamin, pojawiają się biegunka, gazy lub wzdęcia. Zdarzają się utrata masy ciała lub objawy skórne, takie jak wysypka i rumień. Częstsze występowanie SIBO obserwuje się w IBS, celiakii, chorobie Leśniowskiego-Crohna, niealkoholowej stłuszczeniowej chorobie zapalnej i marskości wątroby oraz zaburzeniach neurologicznych, np. neuropatii cukrzycowej11. Badanie mikrobiologiczne treści jelita cienkiego pozwala określić liczbę bakterii i odróżnić SIBO od IBS. Jest ono jednak dość inwazyjne, dlatego w praktyce częściej wykorzystuje się metody pośrednie, takie jak testy oddechowe z substancjami zawierającymi znakowany węgiel. 7. Celiakia u dorosłych i u dzieci Choroba trzewna polega na nadmiernej odpowiedzi układu odpornościowego na gluten - grupę białek zbożowych, zwanych prolaminami, które znajdują się w pszenicy, życie i jęczmieniu, a możliwe, że również w owsie (tu badacze nie są zgodni)12. Po kontakcie z tymi białkami pojawia się przewlekły stan zapalny błony śluzowej jelita cienkiego, a następnie uszkodzenie i zanik kosmków jelitowych, czyli rozszczelnienie jelit. Upośledza to wchłanianie białek, tłuszczów, węglowodanów, witamin i soli mineralnych. Klasyczna postać celiakii - biegunki i zaburzenia wzrostu - pojawia się jedynie u dzieci. U dorosłych choroba trzewna rozwija się bezobjawowo nawet latami, a czasem powoduje niecharakterystyczne dolegliwości, utożsamiane z chronicznym zmęczeniem, anemią, zapaleniem stawów, atopowym zapaleniem skóry czy nawracającym bólem głowy. Dlatego nawet 95% chorych może nie wiedzieć, że nie toleruje glutenu, a pewną diagnozę dają jedynie badania serologiczne krwi oraz biopsja jelita cienkiego. Innym pierwotnym zespołem upośledzonego wchłaniania jest psyloza, czyli sprue tropikalna - schorzenie przewodu pokarmowego prowadzące do zaburzeń wchłaniania witaminy B12 i kwasu foliowego, pojawiające się u 1 osoby na milion i charakteryzujące się przewlekłą biegunką13. 8. Zakaźne zapalenia jelit W odróżnieniu od nieswoistych zapaleń, te zakaźne wywoływane są przez konkretne, znane nam drobnoustroje15, np. rotawirusy (rotawirusowe zapalenie żołądkowo-jelitowe), bakterie Escherichia coli (tzw. biegunka podróżnych), Salmonella typhi (dur brzuszny, dawniej zwany tyfusem), Shigella (czerwonka bakteryjna) czy Staphylococcus aureus (zapalenie gronkowcowe). 9. Kandydoza - objawy zakażenia Candida Do chorób zakaźnych zaliczana jest również kandydoza, czyli grzybicze zapalenie jelit spowodowane nadmiernym rozrostem drożdżaków Candida albicans. Ich niekontrolowane namnażanie się w przewodzie pokarmowym prowadzi do osłabienia układu odpornościowego, problemów ze skórą i paznokciami, chronicznego zmęczenia i bólów mięśni, przewlekłych zaparć lub biegunek oraz innych chorób jelitowych (jak IBS i celiakia). Przebyte wcześniej zakażenie może nawet zwiększać ryzyko schizofrenii i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych16. 10. Giardioza - choroba dzieci w wieku przedszkolnym Dawniej uważane za chorobę tropikalną, dziś to schorzenie spowodowane inwazją pierwotniaka Giardia lamblia coraz częściej pojawia się w krajach rozwiniętych. U dzieci w wieku przedszkolnym uważana jest nawet za najczęstszą przyczynę przewlekłych bólów brzucha i biegunek. Leczenie utrudnia fakt, że powodujące ją pasożyty są oporne na stosowane dotąd antybiotyki17. Giardioza rozwija się w jelicie cienkim, a do jej głównych objawów należą: biegunka, ból brzucha, wzdęcia, spadek wagi, utrata apetytu i zmęczenie. Zwykle pojawiają się jednak dopiero 1-3 tygodnie po zakażeniu, do którego dochodzi drogą pokarmową lub poprzez kontakt ze zwierzętami - zarówno domowymi, jak i dzikimi. Rozpoznanie stawiane jest na podstawie stwierdzenia obecności cyst Giardia lamblia w kale. Jeśli choroba przejdzie w postać przewlekłą, może prowadzić do upośledzenia wchłaniania składników odżywczych, a u dzieci zahamować wzrost i upośledzić funkcje poznawcze18. 11. Zespół nieszczelnego jelita - jak rozpoznać? To tak naprawdę liczne objawy ze strony całego organizmu, wywołane przez produkty przemiany materii oraz toksyny, które dostały się do krwiobiegu poprzez nieszczelne jelita. Choroba spowodowana jest zwiększeniem przepuszczalności ścian jelit dla toksyn, bakterii czy niestrawionego jedzenia19. Część przedstawicieli medycyny konwencjonalnej podważa jej istnienie, niemniej przerwanie ciągłości nabłonka jelitowego może być w istocie bezpośrednią przyczyną namnażania szkodliwych bakterii i rozwoju innych chorób układu pokarmowego. Co więcej, wzrost jego przepuszczalności podejrzewany jest również o to, że sprzyja pojawieniu się chorób ogólnoustrojowych, takich jak cukrzyca, Hashimoto i choroby autoimmunologiczne20. Nieszczelność jelita wykazują testy obciążenia dla laktulozy i mannitolu. 12. Rak jelita grubego - badania Rak jelita grubego to trzeci spośród najczęściej rozpoznawanych w Polsce i najbardziej śmiertelnych nowotworów, który 2 razy częściej zajmuje okrężnicę niż odbytnicę. Zaledwie w 5-10% przypadków ma podłoże dziedziczne, a do zaburzeń genetycznych o największym znaczeniu należą zespoły polipowatości rodzinnej21. Oznaczają one występowanie licznych polipów (powstających w wyniku uwypuklenia śluzówki do światła jelita) w jelicie grubym, żołądku i dwunastnicy. Okazuje się, że nawet 25% z nich może rozwinąć się w nowotwór, dlatego oficjalne zalecenia mówią o konieczności profilaktycznego wycinania wszystkich polipów. Do czynników ryzyka raka jelita grubego należą również przebyte wrzodziejące zapalenie jelita grubego (zwiększa prawdopodobieństwo nowotworu o 5-15%) oraz radioterapia jamy brzusznej przeprowadzona w dzieciństwie22. Jednak eksperci są zgodni co do tego, że dużo większe znaczenie mają czynniki środowiskowe, predysponujące do raka jelita grubego, które łatwo można modyfikować. Należą do nich np. otyłość, cukrzyca, nadużywanie alkoholu, palenie papierosów czy brak aktywności fizycznej. Wieloletni rozwój tego rodzaju nowotworu daje szansę na jego wczesne wykrycie w testach na krew utajoną w kale (FOBT) czy standardowej kolonoskopii. Ta ostatnia jest co prawda tzw. "złotym standardem" screeningu, pozostaje jednak badaniem czasochłonnym i trudnym do wykonania. Warto przy tym pamiętać, że przyjmowanie wysokich dawek witaminy C może skutkować fałszywie negatywnym wynikiem najprostszego i najtańszego laboratoryjnego testu FOBT, dlatego 3 dni wcześniej należy ograniczyć jej przyjmowanie do 250 mg na dobę23. Poza tym bardziej czułe wydają się nowsze, immunochemiczne testy na hemoglobinę w kale, które wiążą się jednak z wyższymi kosztami. Bibliografia Gastroenterology 2004; 126: 1518-1532 Przew Lek 2001; 4: 22-30 Altern Med 1996; 1: 11-17 Nat Clin Pract Gastroenterol Hepatol 2004; 1: 26-31 Przegl Gastroenterol 2008; 3: 302-309 Przew Lek 2005; 3: 114-119 Int J Colorectal Dis 2012; 27: 207-214 JAMA 2004; 292: 852-858 Alim Pharm Ther 2015; m12: 1256-1270 World J Gastroenterol 2010; 16: 2978-2990 Pediatr Współcz Gastroenterol Hepatol Żyw Dziecka 2010; 12: 130-134 Gastroenterol 2005; 128 (4 Suppl 1): S121-S127 Przew Lek 2000; 10: 19-26 Przegl Gastroenterol 2008; 3 (6): 302-309 Przegl Gastroenterol 2006; 1: 88-91 Npj Schizophrenia, 2016; 2: 16-18 Exp Opin Drug Saf 2003; 2: 529-541 Gastroenterol Clin North Am 1996; 25: 493-515 Acta Paediatr. 2005; 94 (4): 386-393 J Cell Sci 2000; 113 (24): 4435- 4440 Gastroeneterol 1993; 104 (5): 1535-1549 N Engl J Med 1990; 323 (18): 1228-1233; J Clin Oncol 2012; 30 (20): 2552-2558 Ann Intern Med 1975; 83 (6): 824-826 Spis treści Wrzodziejące zapalenie jelita grubego - objawy, przyczyny i leczenie Choroba Leśniowskiego-Crohna - jakie daje objawy i jak diagnozować? Uchyłki jelita grubego - za mało błonnika w diecie Zespół jelita drażliwego (IBS) a SIBO Choroba Whipple'a - jak zdiagnozować? 6. Zespół przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego (SIBO) Zespół przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego (SIBO) - jakie daje objawy? Celiakia u dorosłych i u dzieci 8. Zakaźne zapalenia jelit Kandydoza - objawy zakażenia Candida Giardioza - choroba dzieci w wieku przedszkolnym Zespół nieszczelnego jelita - jak rozpoznać? Rak jelita grubego - badania Autor publikacji:
0pipqY. 230 493 235 67 407 425 19 255 445
przewlekłe zapalenie jelita grubego forum
